Zmiana w niemieckich przepisach odnośnie uprawnień z rękojmi na podstawie umowy kupna

Autorka: Adrianna Grau LL.M.

Dnia 01.01.2018 weszły w życie ważne zmiany odnośnie niemieckich regulacji dotyczących umów sprzedaży. Dla przedsiębiorców, którzy regularnie sprzedają swoje towary na rynku niemieckim, jest bardzo ważne, aby zapoznać się z najnowszymi zmianami.

1. Wprowadzenie nowego uregulowania w § 439 ust. 3 BGB (niem. kodeks cywilny)

Tutaj chodzi o przypadki, w których kupujący rzecz wadliwą zgodnie z jej rodzajem oraz celem zastosowania wbuduje lub przyłączy do innej rzeczy. W ramach usunięcia wad sprzedawca zobowiązany jest do tego, aby pokryć koszta nie tylko usunięcia wadliwej rzeczy, ale też koszta wbudowania lub przyłączenia rzeczy pozbawionej wad. Typowymi przypadkami zastosowania tych przepisów jest przykładowo dostawa wadliwych kabli, kafelków, wykładziny podłogowej, farby do ścian. § 439 ust. 3 BGB ma zastosowanie również w przypdku umów sprzedaży w relacjach Business-to-Business.

Sprzedawca odpowiada za koszta wymontowania oraz wmontowania tylko w przypadku, gdy kupujący w czasie wbudowania działał w dobrej wierze. Kupujący nie działa w dobrzej wierze, jeśli podczas wbudowania, wie iż rzecz jest wadliwa lub wskutek rażącego niedbalstwa nie zna wadliwości rzeczy. Jeśli kupującym jest konsument, może on zgodnie z § 475 ust. 6 BGB żądać od sprzedawcy zaliczki na poczet powstałych kosztów związanych z wymontowaniem i wmontowaniem, a także transportem i przejazdami, czy też kosztami materiałów.

2. Regres sprzedawcy zgodnie z § 445a BGB w łańcuchu dostaw

§ 445a BGB ułatwia sprzedawcom skorzystanie z roszczeń regresowych w stosunku do swoich dostawców. Przesłanką do zastosowania tej normy jest to, że w ramach stosunku umownego pomiędzy sprzedawcą a dostawcą ma zastosowanie prawo niemieckie. Kolejną przesłanką skorzystania z roszczenia regresowego sprzedawcy przeciwko dostawcy jest to, iż rzecz już podczas przejścia ryzyka na sprzedawcę była wadliwa.

Kupujący -> Sprzedawca ->Dostawca

Do tej pory roszczenia regresowe w stosunku do dostawcy powstawały tylko w przypadku, gdy końcowym nabywcą był konsument. Celem nowych regulacji jest, aby koszta powstałe poprzez wady rzeczy przesunąć możliwie do przedsiębiorcy, u którego wady powstały.

3. Umowne wyłączenie odpowiedzialności za koszta wymontowania i wmontowania w umowach Business-to-Business

a) Poprzez ogólne warunki umów (niem. skr. AGB)
Sprzedawca nie może uwolnić się od obowiązku zwrotu poniesionych kosztów za wymontowanie i wmontowanie w ramach sprzedaży konsumenckiej, zgodnie z § 309 nr 8 lit. b cc BGB, poprzez ogólne warunki umowne. W stosunkach handlowych pomiędzy przedsiębiorcami przepis ten nie ma bezpośredniego zastosowania. Zgodnie z orzecznictwem zakazy znajdujące się w § 309 BGB trzeba brać pod uwagę również w obszarze Business-to-Business. Czas pokaże czy sądy dozwolą modyfikowania obowiązków sprzedawców odnośnie zwrotu wymontowania oraz wmontowania w ramach ogólnych warunków umów.

b) Poprzez umowę
W ramach sprzedaży konsumenckiej pozbawienie mocy wiążącej przepisów o zwrocie poniesionych kosztów za wymontowanie i wmontowanie w ramach indywidualnej umowy jest niedopuszczalne.

W ramach Business-to-Business takie wykluczenie odpowiedzialności nie jest ustawowo wykluczone. Jadnakże trzeba zwrócić uwagę na to, iż Trybunał Federalny stawia ścisłe wymagania odnośnie negocjacji indywidualnych warunków.

W celu zabezpieczenia swoich interesów prawnych wszyscy przedsiębiorcy oferujący produkty na rynku niemieckim powinni dopasować lub zmienić swoje ogólne warunki umów względnie umowy sprzedaży przez wyspecjalizowanego adwokata.